Translate

The Harlot + Number666 (หญิงแพศยาในคัมภีร์ไบเบิล กับ หมายเลข 666 )

Everywhere people are asking the same questions about the modern church. Why does it appear so weak and compromised? Where is the old-time fire and power that marked the church of a generation ago? These are questions which prey on the minds of many Christians as they witness the dwindling influence of religious institutions. Something seems to have gone wrong. Church members spend more time in places of entertainment and amusement than they do in the house of God. There is little firmness of faith, and almost no discipline for those who weakly bend to the indulgent lifestyle of the flesh and the world.
Where can we find courageous pastors who fear not to call sin by its right name? Paul urged the shepherds of his day to "Preach the word; be instant in season, out of season; reprove, rebuke, exhort with all longsuffering and doctrine." Then, he made this astounding prediction: "For the time will come when they will not endure sound doctrine; but after their own lusts shall they heap to themselves teachers, having itching ears; And they shall turn away their ears from the truth, and shall be turned unto fables." 2 Timothy 4:2-4.

These words are being fulfilled before our very eyes. Fables are being taught, doctrinal messages are drying up, and millions are turning from truth to pleasing platitudes. Any sermon that demands obedience or self-denial is rejected out of hand as legalistic and judgmental. The voice of rebuke is seldom heard, and pointed preaching which identifies the biblical antichrist is looked upon as harsh and unloving.

Have we overdrawn the picture? I don't believe any careful observer of the religious scene would contend that we have. Surely Satan is working harder inside the church than he is on the outside, and his plan is to produce the most clever counterfeit of truth that has ever existed. By creating a diabolical parallel system of doctrinal error within the church itself, he has already led millions into a false worship. The nefarious plot was recognized and exposed by the Holy Spirit shortly before the great deceiver began to implement the major elements of his plan in the post-apostolic church.

But before we turn to John's inspired account of the sordid story in the book of Revelation, let's read another prophetic description of the spiritual state of that turbulent period. Paul warned: "For I know this, that after my departing shall grievous wolves enter in among you, not sparing the flock." Acts 20:29. Again, he wrote, "Let no man deceive you by any means: for that day shall not come, except there come a falling away first, and that man of sin be revealed, the son of perdition; Who opposethand exalteth himself above all that is called God, or that is worshipped; so that he as God sitteth in the temple of God, shewing himself that he is God." 2 Thessalonians 2:3, 4.

Paul's words do not reveal the nature of the apostasy nor the identity of the "man of sin" who would assume the prerogatives of God, but the program would clearly begin to unfold in the early church. Shortly after Paul's cryptic caution about an antichrist movement within the church, the beloved John began to record his mysterious apocalyptic visions on the isle of Patmos. As the symbols of those revelations have been more clearly explained through comparative study of the prophecies, it is easy to see that John was simply enlarging upon Paul's earlier oblique references to a developing dichotomy of good and evil within the post-apostolic church.

Without understanding the historical significance of his own enigmatic language, John faithfully described the cosmic controversy between Christ and Satan from it's very inception. The age-old conflict would finally focus upon the emergence of a counterfeit Christ manipulated by Satan himself, who would seek to destroy God's law, His government, and His people. In a climactic clash called the battle of Armageddon, the great adversary would consolidate both secular and religious powers of earth against the minority group of faithful loyalists who would refuse to transgress the commandments of God. The antichrist system, under the control of Satan, would be the major force to suppress truth and to seek the death sentence against those who refused to cooperate with the evil confederation.

In his epistles the beloved John had declared, "And every spirit that confesseth not that Jesus Christ is come in the flesh is not of God: and this is that spirit of antichrist, whereof ye have heard that it should come; and even now already is it in the world." 1 John 4:3. Because he recognized that the "spirit" of that prophesied antichrist was operating in his own day, John cooperated fully with the Holy Spirit by clothing his exposé that power with symbolic lan- guage, unrecognizable to enemies who might have sought to exterminate the inspired record altogether.

The Two Sides in Conflict
John used a variety of colorful types and symbols to portray the elements involved in the final controversy between Christ and Satan: for example, a dragon, a lamb, and two fierce wild beasts. But the most prominent representation of the two sides centers in the two striking women described in chapters 12 and 17. No words could be found to identify more vividly the nature of the contending forces in this contest. On one side is the pure woman of Revelation 12, clothed in the glory of the sun, wearing a crown of stars, and standing on the moon. Here is represented the true church, the bride of Christ. The prophets had written, "I have likened the daughter of Zion to a comely and delicate woman." Jeremiah 6:2. "Say unto Zion, Thou art my people." Isaiah 51:16.
Later, Paul used the same symbolism of the church when he wrote, "I have espoused you to one husband, that I may present you as a chaste virgin to Christ." 2 Corinthians 11:2.

On the other side, John wrote in Revelation 17 of the activities of a drunken, scarlet-clothed harlot, sitting upon many waters and holding a golden cup of abominations in her hand. Here is the antithesis of the pure woman of chapter 12. The woman still symbolizes a church, but one which has committed spiritual adultery. Her cup is filled with fornications. According to the Bible, this represents a turning away from Christ and unfaithfulness to His Word. "Ye adulterers and adulteresses, know ye not that friendship of the world is enmity with God?" James 4:4. Although married to Christ, this church has been disobedient to His Word, taken the teachings of the world, His enemy, and therefore become a spiritual harlot. The fornications in the cup would constitute false teachings and doctrines that would be contrary to Christ, the true husband.

Just as the book of Revelation classifies all the world's inhabitants as ultimately following Christ or the dragon, obeying truth or error, receiving the mark of the beast or seal of God, so it pictures every individual at the end of time on the side of the symbolic harlot or the side of the pure virgin. What a solemn thought it is that everyone reading these words right now will belong to one category or the other. There will be no middle ground. It will be the camp of the saved or the camp of the lost. The prophet looked on one side and saw the wrath of God falling upon those with the mark of the beast (Revelation 14:10, 11). Then, he looked on the other side and declared, "Here is the patience of the saints: here are they that keep the commandments of God, and the faith of Jesus." Revelation 14:12. A faith experience - a Jesus experience - that produces obedience to His commandments, is the chief distinction between the followers of Christ and the followers of the beast.

The Harlot System
Since most of our study is to focus upon this false religious system which gradually evolved from an early church apostasy, we should read the full description of the "great whore" as given by John. "And there came one of the seven angels which had the seven vials, and talked with me, saying unto me, Come hither; I will shew unto thee the judgment of the great whore that sitteth upon many waters: With whom the kings of the earth have committed fornication, and the inhabitants of the earth have been made drunk with the wine of her fornication. So he carried me away in the spirit into the wilderness: and I saw a woman sit upon a scarlet coloured beast, full of names of blasphemy, having seven heads and ten horns. And the woman was arrayed in purple and scarlet colour, and decked with gold and precious stones and pearls, having a golden cup in her hand full of abominations and filthiness of her fornication: And upon her forehead was a name written, MYSTERY, BABYLON THE GREAT, THE MOTHER OF HARLOTS AND ABOMINATIONS OF THE EARTH. And I saw the woman drunken with the blood of the saints, and with the blood of the martyrs of Jesus: and when I saw her, I wondered with great admiration." Revelation 17:1-6.
It is no exaggeration to observe that our eternal salvation could well depend upon a proper identification of this corrupt church system. The Revelator declared that "all the world wondered after the beast." Revelation 13:3. There is no time to assemble the persuasive list of Bible characteristics of the beast power in this study, but it has been dealt with fully in the Amazing Facts' book entitled The Beast, the Dragon, and the Woman. Here we will consider the contextual evidence of Revelation 17 to identify the fallen woman and her daughters who are assigned the name of "Babylon."

Let us keep the points in clear, logical perspective as we look at the revealed facts. First, the woman has been shown to represent a religious system, howbeit a false one. Secondly, she is being supported by a dragon-like beast with seven heads and ten horns. Who is this beast holding up the woman? Again, we cannot exhaust the evidence for lack of time, but verse 9 gives us a very strong clue. "The seven heads are seven mountains, on which the woman sitteth."

These words strike a very familiar chord. What city is built on seven hills? The old pagan Roman Empire had its center in the city of Rome, which was sprawled across seven hills by the river Tiber. Even though this mystery beast involves much more than pagan Rome, we have sufficient evidence that Rome was definitely a part of that which gave support to the harlot church system. This leads us to the question, what church received support from the pagan Roman Empire? Only one, of course, and that was the Catholic Church, whose papal head also assumed the title Pontifex Maximus, as the direct successor of the Roman caesars.

The second line of evidence which points to the papacy is found in verse 6. "And I saw the woman drunken with the blood of the saints, and with the blood of the martyrs of Jesus." History reveals only one church which waged such a frenzied warfare against faithful Christians. Over 50 million martyrs fell victim to the terrible inquisitions of the Church of Rome, according to the most conservative estimates. It was indeed a persecuting church. Multiple evidence, including admissions of the church itself, could be presented to support this particular mark of identification.

Another interesting clue is found in verse 4: "And the woman was arrayed in purple and scarlet colour." Anyone who has visited the Vatican can confirm that these are the predominant colors which are in evidence around St. Peter's Square. Scarlet-robed cardinals are among the most frequent visitors to the papal head of state and church.

John observes further that the woman was "decked with gold and precious stones and pearls." What a contrast to the simplicity of the pure woman of Revelation 12 who has no artificial adornment at all - only the glory of her raiment of light. Throughout the Bible, jewelry and articles of adornment are used symbolically as indications of apostasy and unfaithfulness. (With such negative spiritual connotations, the true Christian should avoid the vanities of such fleshly display and pride.)

In passing, we should also note that the beast on which the harlot sits has ten horns. The angel explained them in these words: "The ten horns ... are ten kings, which have received no kingdom as yet; but receive power as kings one hour with the beast. These have one mind, and shall give their power and strength unto the beast. These shall make war with the Lamb, and the Lamb shall overcome them: ... these shall hate the whore, and shall make her desolate and naked, and shall eat her flesh, and burn her with fire." Revelation 17:12-16.

This prophetic scenario is very interesting indeed. Since the number ten designates earthly completeness, just as seven indicates divine perfection, we can recognize in this prophecy a universal confederacy of earthly governments giving support to the beast for a certain period of time. Just as pagan Rome was one of the major political powers passing on its strength to the papal system we now see at the endtimes a joining together of all the kings of earth in support of Catholic aims. John declared that "all the world wondered after the beast." Revelation 13:3.

But a change was to take place just before the judgment of the great whore. The earthly kingdoms, apparently, would recognize that they had been duped by the Babylon system and would withdraw their support. The prophetic language leads us to believe that at the very end they violently turn against the woman and "make her desolate ... and burn her with fire."

This helps us understand another symbolic account of the woman's experience. Although she was seated on "many waters," those waters were to be "dried up." Revelation 16:12. The angel explained, "The waters which thou sawest, where the whore sitteth, are peoples, and multitudes, and nations, and tongues." Revelation 17:15.

When those waters, of people and nations, turn away from their support, there is truly a drying up of the waters which held the Woman in her position. The details of this future development is impossible to define in detail, but the broad picture stands clearly before us in the language of the prophet.

The Harlot's Golden Cup
Now, we need to give closer attention to the contents of the golden cup in the harlot's hand. We have already established the spiritual nature of those abominable fornications. A church can only commit such infidelities by turning away from the law of her husband, which is Christ. Without question, the cup overflows with unscriptural doctrines and practices. Many of them are easily identifiable because they have been absorbed by other subsequent religious bodies. Of these we will have more to say a bit later.
In the cup can be found sprinkling in place of baptism. Here is a custom never practiced or endorsed by our Lord. When Jesus spoke of baptism, He used a special word that has only one possible definition. It cannot connote sprinkling or a partial effusion of water. It literally means to dip under and totally immerse.

Also included in the cup would be the teaching of Sunday-keeping instead of Sabbath observance. Nowhere in the Bible has God's great hand-written law of Ten Commandments been abrogated or changed. Jesus kept the seventh-day Sabbath, "as his custom was," and knew absolutely nothing about the observance of the first day of the week. Luke 4:16. The pagan "day of the sun" was adopted long after the days of the apostles in order to placate the massive influx of Mithraic sun worshippers and their professedly "converted" pagan emperor Constantine.

A major element in the golden cup would undoubtedly be the Graeco-pagan concept that man's naturally immortal soul flies away at death to either eternal punishment or reward. The truth is that the Bible nowhere speaks of undying souls. Jesus called death a sleep. According to His doctrine, there is an unconscious, dreamless sleep of death in the grave from which all will be awakened in the day of judgment to receive everlasting life or eternal death. "Marvel not at this: for the hour is coming, in the which all that are in the graves shall hear his voice, And shall come forth; they that have done good, unto the resurrection of life; and they that have done evil, unto the resurrection of damnation." John 5:28, 29.

Jesus also contradicted another popular fallacy held in the golden cup of abominations. The doctrine of eternal torment in an endless fiery hell has been responsible for turning multitudes away from the gracious provisions of a loving Saviour. Again, the words of Jesus are clear and unambiguous: "And fear not them which kill the body, but are not able to kill the soul: but rather fear him which is able to destroy both soul and body in hell." Matthew 10:28.

This text establishes beyond question and on the highest authority that the soul is subject to death. Only the righteous receive the gift of eternal life. "The wages of sin is death." Romans 6:23. "The soul that sinneth, it shall die." Ezekiel 18:4. "All that do wickedly, shall be stubble: and the day that cometh shall burn them up, saith the Lord of hosts, ... And ye shall tread down the wicked; for they shall be ashes under the soles of your feet." Malachi 4:1, 3.

The consistent testimony of Scripture points to a final execution of judgment upon the wicked in the lake of fire. It will be an eternal death from which there can be no survival or resurrection. Since the soul is not immortal by nature, all the wicked will suffer the fate so vividly described by Jesus, "destroy both soul and body in hell."

The Harlot's Name
These and numerous other "isms" and perversions of true doctrine may be identified in the mystery cup of the harlot. Every one of them constitutes disloyalty and infidelity to the spiritual relationship which every true Christian should sustain with Christ. This is why the woman carries the name on her forehead "Mystery, Babylon the Great, the mother of Harlots and abominations of the earth." What a title!
The word "Babylon" denotes confusion. It originated with the Tower of Babel where God confounded their language so that they could not understand each other. We speak of a babbling of voices. God calls this woman Babylon because of her unholy blend of truth and error which causes "the inhabitants of the earth" to be "made drunk with the wine of her fornication." In other words, the whole world will be contaminated and confused by her teachings.

But now, let's look at that emblazoned name more closely. Notice that it is obviously a family name, because she has daughters; and they are designated as harlots, just like their mother. Having established that women symbolize churches in these prophetic writings, we now inquire as to the identity of these daughters. Since they are guilty of infidelity also, we must conclude that they are churches which share some of the same false doctrines which constitute spiritual fornication. In other words, they would be drinking out of the same golden cup with its unscriptural potion of pseudo-Christian teachings. Whatchurches could be represented by these daughters? Since the mother has been identified as the Catholic Church, we must look for other religious bodies that came forth from the mother church of Rome and carried with them some of the same confused doctrines of that church.

None can escape the conclusion that those daughters are Protestant churches who have inherited many of the empty traditions of their Catholic forebears. Whether we like it or not, we must admit that many of the most popular doctrines of the established Protestant churches are rooted in that quasi-Christian twilight period when the post- apostolic church was being overwhelmed by pagan influences.

We need only look at one example of the moral law to see how seriously the infiltration affected the teachings of the church, both then and now. With the most explicit words of the Ten Commandments before them, "The seventh day is the Sabbath of the Lord thy God: in it thou shalt not do any work," those leaders of the early church yielded to the political clamor to take in millions of former sun worshippers who did not want to give up their custom of worshipping on the first day of the week- a day they named and observed in honor of their venerable sun-god.

The Catholic Church hierarchy simply changed the day of worship from the seventh to the first day, under the claim that God bestowed such power upon them. Millions of Protestants continue that altered practice, even though it rests solely upon the illegitimate actions of the apostate Catholic system. No human church leaders, whether bishops, priests, or pope, have been given any authority to change the great moral law of the universe, the Ten Commandments.

Isn't it interesting that the daughters blindly followed the majority practice of the compromised Catholic Church even though they properly identified her as the antichrist power of prophecy? How could this be? Why was it so easy to accept something that was such a flagrant violation of a plain command of God? Perhaps the answer to that question will be more apparent as we ourselves are confronted with a command just as concise and specific. We turn now to the crux of this tremendous prophecy and ask the question: What does God think about this woman and her daughters?

The Call Out of Babylon
The answer is found in the first few verses of Revelation 18. Here also we find the command of God which few are willing to obey in our day. "And after these things I saw another angel come down from heaven, having great power; and the earth was lightened with his glory. And he cried mightily with a strong voice, saying, Babylon the great is fallen, is fallen, and is become the habitation of devils, and the hold of every foul spirit, and a cage of every unclean and hateful bird. For all nations have drunk of the wine of the wrath of her fornication, and the kings of the earth have committed fornication with her, and the merchants of the earth are waxed rich through the abundance of her delicacies. And I heard another voice from heaven saying, Come out of her, my people, that ye be not partakers of her sins, and that ye receive not of her plagues. For her sins have reached unto heaven, and God hath remembered her iniquities." Revelation 18:1-5.
A close examination of these verses reveal that a very special message is being proclaimed which will profoundly affect every corner of the planet. Under the symbol of a powerful fourth angel, a warning sounds forth against the counterfeit gospel being communicated through the woman and her daughters. Not only is she spiritually fallen from favor with God, but her wine of deceptive doctrines have placed her in unholy alliance with the kings of the earth. All nations are represented as committing fornication with her by giving support to her false teachings. They use the illicit relationship to their own political advantage, and "wax rich through the abundance of her delicacies."

But then, suddenly, the call of the fourth angel is cut off by an even more urgent voice which sounds forth from heaven itself. This time there is no doubt about the one whose message rolls from one end of the heavens to the other. God is speaking! And He is speaking to an exclusive group. He addresses Himself to "my people."

Here are the exact words, "And I heard another voice from heaven, saying, Come out of her, my people, that ye be not partakers of her sins, and that ye receive not of her plagues." Revelation 18:4. Now the picture becomes more distinct. There are sincere people in all of those fallen churches represented by the harlot mother and her daughters. Because they have been faithful to all the light of truth which had been revealed to them, God extends a final invitation of mercy. But what a message! This is undoubtedly the most shocking and revolutionary call to ever fall on human ears.

What does it mean? There is only one answer. Those religious bodies represented by the fallen Babylon system have departed so far from the foundations of Bible truth that God can no longer acknowledge them as His. By choosing the traditions of men over the commandments of God they have disqualified themselves as reliable shepherds of the flock of God. In almost every crusade, members come to me from a variety of churches weeping and asking what they should do about their church or their pastor. Instead of receiving loving counsel and Bible answers, they are being taught to break God's law. "The ten commandments were nailed to the cross. You don't have to keep the Sabbath today. You can choose any other day of rest and worship," they are told.

Apostasy and betrayal has reached its limits when leaders comfort people in their practice of sin. God says, "This is it, my people. You can no longer remain in fellowship with a church that is so spiritually fallen that it teaches you to break my law. Come out of that confusion." What a fearful and emotional command that is to most people who hear it for the first time, and how easy it is to empathize with their mixed feelings. They love their church. Their fondest memories revolve around its ministry - baptism, marriage, and commitment. And even though they recognize the apostasy and the necessity to separate, it is one of the hardest commands to obey.

How strange it is that the strongest and most condemnatory language in the Bible is used against religious people. Jesus pronounced terrible judgment upon the Pharisees who pretended to be so righteous while violating every principle of truth. Similarly, God speaks again directly from heaven against those who profess His name while willfully transgressing His commandments. His extreme displeasure is revealed toward both religious groups - hypocrites, whited sepulchres, generation of vipers, hold of every foul spirit, habitation of devils, cage of every unclean and hateful bird - these are some of the charges He leveled against them. Are they justified? Why such a scathing reaction against those who were so very religious?

The answer to this question is important. These churches - every one of them - had allowed the popular traditions of

men to crowd out the self-denying truths of His Word and His law. Rejecting the Sabbath of the Lord in favor of a pagan substitute, they had been guilty of condoning sin instead of righteousness. Said Jesus, "In vain they do worship me, teaching for doctrines the commandments of men." Matthew 15:9.

Who then is Babylon and her children? Any contemporary church who teaches contrary to Jesus. Errors and "isms" could be multiplied, but the height of abomination was reached by giving deliberate encouragement to the breaking of God's great moral law. By teaching men to break the Sabbath, the sign and seal of our salvation-rest in Christ, the churches became the spoilers of God's people. Very soon those same churches will be so bitter against the obedient ones that they will lend their influence to force compliance by religious legislation. To such organizations no true child of God can give support. It would be equivalent to subscribing to the erroneous beliefs and actions of those church groups.

No wonder then, that God sounds that radical call, "come out of her, my people. You must leave those churches which have rejected my law." But where should they go when they come out of the fallen churches? Does God want them now to be rootless, with no church, no pastor, and no fellowship? Indeed not. Just as surely as there is a harlot woman of prophecy representing a counterfeit religion, there is also a pure woman who symbolizes the true church of Jesus Christ.

The Woman in White
We only have time for a brief look at Revelation 12 where the exciting history of the true church is recorded. A complete in-depth study is found in the Amazing Facts' booklet entitled The Search For the True Church.
John begins his narrative of the woman in white with this description: "And there appeared a great wonder in heaven; a woman clothed with the sun, and the moon under her feet, and upon her head a crown of twelve stars. And she being with child cried, travailing in birth, and pained to be delivered." Revelation 12:1, 2.

The remainder of the chapter follows the course of this beautiful pregnant woman and her offspring. Standing in the glorious light of the New Testament age, with the symbols of the 12 apostles on her head, she is about to give birth to a baby. A terrible red dragon stands before her to destroy the child as soon as it is born, but the baby boy eludes the dragon. Later, he is caught up to the throne of God. Who was the baby? John declares that he was to rule all the nations of earth; therefore, we must conclude that it was Jesus. He was also the only one caught up to the throne of God.

Afterward, the woman, the true church, fled into a wilderness hiding place for 1,260 days. Since a prophetic day equals a literal year, the woman had to be hidden away for exactly 1,260 years (Ezekiel 4:6). History confirms that the total period of papal civil rule, during which the true saints were persecuted, was from 538 A.D. until 1798 A.D. During those Dark Ages, the Bible was suppressed, and the true church was not to be seen before the world.

Nevertheless, at the end of the 1,260years, or sometime after 1798, the truth was to emerge from its hiding place. John provides a dramatic description of the woman as she would appear at the very end of time, and how Satan would still be trying to silence her witness of truth to the world. "And the dragon was wroth with the woman, and went to make war with the remnant of her seed, which keep the commandments of God, and have the testimony of Jesus Christ." Revelation 12:17.

This verse contains one of the most exciting revelations in the Bible. It reveals that the remnant, or last part, of the true church will be characterized by obedience to the commandments of God. The scarlet woman of Revelation 17 had turned away from God's law, rejected the Sabbath, and spiritually adulterated the doctrines with traditions of men. Now the breach is healed and the original truths are being restored by the last part of the pure woman's seed, the remnant church.

At last, the prophecy of Isaiah will be fulfilled: "And they that shall be of thee shall build the old waste places: thou shalt raise up the foundations of many generations; and thou shalt be called, The repairer of the breach, The restorer of paths to dwell in. If thou turn away thy foot from the sabbath, from doing thy pleasure on my holy day; and call the sabbath a delight, the holy of the Lord, honourable; and shalt honour him, not doing thine own ways, nor finding thine own pleasure, nor speaking thine own words: Then shalt thou delight thyself in the Lord; and I will cause thee to ride upon the high places of the earth." Isaiah 58:12-14.

So the whole circle of apostasy has been uncovered. From the seed of the woman in Genesis 3:15 to the seed of the woman of Revelation 12:17, the true church pressed its relentless warfare against confusion of doctrine. In the final contest, the scarlet woman seemed at times to prevail with a majority support, but the faithful little remnant of the woman in white which "keep the commandments of God" ultimately triumphs. And out of all the fierce beasts portrayed in the book of Revelation, it is the bleeding Lamb who prevails in the end. Through the blood of that Lamb may we all be gathered to Mount Zion, the place of rest and eternal security.


cr.- See more at: http://www.666truth.org/media-library/book/e/72/t/the-scarlet-woman#sthash.KgF8t7O4.dpuf 

"หญิงแพศยาที่นั่งอยู่บนสัตว์ร้ายสีแดงเข้ม" ธาตุแท้ของตัวเลข 666
หญิงสาวคนหนึ่งเล่าว่า..."พ่อของฉันไปคริสตจักรคาทอลิกตลอดชีวิตของพ่อ แต่ก่อนตายท่านได้ฝากคำขอร้องเอาไว้ว่า..ออกมาจากที่นั่น..!" ใครที่เป็นหญิงแพศยานั่งอยู่บนสัตว์ร้ายสีแดงเข้มบนแผ่นดินโลก? แล้วอะไรคือตัวตนที่แท้จริงของตัวเลข 666
ในพระคัมภีร์ไบเบิล "ผู้หญิง" ใช้อ้างถึง "คริสตจักร" ดังนั้นหญิงแพศยาจึงหมายถึง"คริสตจักรต่อต้านพระคริสต์" ที่ไม่ติดตามสามีของเธอคือพระคริสต์ ในความตั้งใจของพ่อนั้น หรือพ่อหมายความว่าฉันควรจะออกมาจากคริสตจักรที่ไม่ได้ติดตามพระคริสต์? "หญิงแพศยาที่นั่งบนวัตว์สีแดงเข้ม เป็นเรื่องที่ฉันตกใจมาก" พระคัมภีร์ได้บอกรายละเอียดข้ออธิบายเกี่ยวกับประเทศที่องค์การต่อต้านพระคริสต์จะปรากฎขึ้นมา
*ส่วนที่เป็นทองของปฏิมากรและสิงห์มีปีกนกอินทรีย์นั้น หมายถึงประเทศ บาบิโลน(อิรักในปัจจุบัน) ซึ่งมีวัฒธรรมเจริญรุ่งเรื่องมาก
*ส่วนที่เป็นเงินของปฏิมากรและหมี หมายถึง ประเทศ เมโด-เปอร์เซียที่ดุร้าย(อิหร่านในปัจจุบัน) ซึ่งปรากฎขึ้นมาหลังจากทำลายล้างสามราชอาณาจักรไปอย่างโหดเหี้ยม
*ส่วนที่เป็นสัมฤทธิ์ของปฏิมากรและเสือดาวมีปีก หมายถึงประเทศกรีก(กรีซในปัจจุบัน)ที่สร้างอาณาจักรภายใยแปดปี หลังจากที่พิชิตเปอร์เซียได้
*ส่วนที่เป็นเหล็กของปฏิมากรและอสูรกายที่มีสิบเขา หมายถึงประเทศโรมมหาอำนาจ(อิตาลี่หรือนครวาติกันในปัจจุบัน) ซึ่งภายหลังได้แบ่งออกเป็นสิบราชอาณาจักร พระคัมภีร์พยากรณ์ว่า องค์กรต่อต้านพระคริสต์จะปรากฎมาจากประเทศโรม ประเทศที่มีอำนาจมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ส่วนเรื่องเขาสิบเขานั้น จากรายอาณาจักรนี้ไปจะมีกษัตริย์สิบพระองค์เกิดขึ้น และมีกษัตริย์อีกองค์หนึ่งเกิดขึ้นภายหลัง ผิดแปลกกว่ากษัตริย์ที่มีมาก่อน และจะโค่นกษัตริย์เสียสามองค์
**ค.ศ.493 ฮีรลู ได้ถูกทำลายโดยสันตะปาปา
**ค.ศ.534 แวนดัลส์ ได้ถูกทำลายโดยสันตะปาปา
**ค.ศ.538 ออสโทรโกซส์ ได้ถูกทำลายโดยสันตะปาปา
สอดคล้องกับที่บันทึกในคำพยากรณ์ "สามราชอาณาจักรได้ถูกทำลายลงโดยสันตะปาปา"
พระคัมภีร์ยังพยากรณ์ด้วยว่าพวกต่อต้านพระคริสต์จะกดขี่ข่มเหงธรรมิกชนของพระเจ้าและเปลี่ยนแปลงบทบัญญัติของพระเจ้า "ท่านจะพูดคำกล่าวร้ายองค์สูงสุดและให้วิสุทธิชนขององค์ผู้สูงสุดอิดหนาระอาใจ(หมายถึงบรรดาผู้ศรัทธาต่างก็เอือมระอาในพฤติกรรม) และจะคิดเปลี่ยนแปลงบรรดาวาระและธรรมบัญญัติ"
**พวกเขาตัดเอาบัญญัติข้อที่สองออก "อย่าทำรูปเคารพสำหรับตน" และเขาก็ได้เปลี่ยนวันสะบาโตเป็นวันพระเจ้า และแตกบทบัญญัติข้อที่สิบออกเป็นสองข้อคือเก้ากับสิบ
องค์การศาสนาไหนที่เปลี่ยนแปลงบรรดาวาระและธรรมบัญญัติของพระเจ้า?
"คริสตจักรโรมันคาทอลิก" ในปี ค.ศ.321 สันตะปาปา ยกเลิกวันสะบาโต และริเริ่มนมัสการวันอาทิตย์
การนมัสการวันอาทิตย์เป็นบทบัญญัติของคริสตจักรคาทอลิก
(ไม่รู้ว่าคนที่นับถือคริสต์พวกเขาได้เคยสงสัยหรืออยากจะรู้ความเป็นมาเป็นไปในสิ่งที่พวกเขาศรัทธากันอยู่เหมือนอย่างที่เรามักจะสงสัยและอยากรู้ที่มาที่ไปหรือข้อเท็จจริงต่ออะไรมากมายอยู่ตลอดเวลาบ้างมั้ยน้อ ^^" อิอิ)
ในปี ค.ศ.155 วันตะปาปาได้รวบรวมผู้นำเพื่อยกเลิกพิธีปัสกา
ปี ค.ศ.325 วันตะปาปายกเลิกพิธีปัสกา
ปี ค.ศ.354 สำนักวาติกันเริ่มฉลองวันคริสต์มาส (วันที่25ธันวาคม)
ปี ค.ศ.431 คริสตจักรโรมันคาทอลิกซึ่งถูกเปรียบเทียบเป็นสัตว์ร้ายที่ตีนเหมือนตีนหมี ปากเหมือนปากสิงห์ ยอมรับรูปเคารพเหมือนกับ บาบิโลน ที่ใช้สัญลักษณ์แทนด้วยสิงห์ และเหี้ยมโหดเหมือน เมโด-เปอร์เซีย ที่ใช้สัญลักษณ์แทนด้วยหมีที่โหดร้าย เพราะว่าคริสตจักรโรมันคาทอลิกฆ่าคนมากกว่า50ล้านคนโดยผ่านการทารุณกรรมและการล่าสังหารแม่มด(ส่วนมากเป็นสตรีที่นับถือนิกายโปรแตสแตนและเป็นพวกที่เคร่งศาสนา) ดังนั้นตัวเลข666นั้นเป็นการอ้างอิงถึงใครบางคนในคริสตจักรโรมันคาทอลิกหรือเปล่า? ในเรื่องนี้ต้องใช้สติปัญญาให้ดีอาจจะพอเข้าใจ (ลองคิดตรึกตรองเลขของสัตว์ร้ายนั่้น รู้สึกจะเป็นเลขเดียวกันกับลัทธิบูชาซาตานใช้) และยังเป็นเลขของบุคคลผู้หนึ่งเลขของมันคือ "หกร้อยหกสิบหก"

ตัวหนังสือที่สลักอยู่ในหมวกของพระสันตะปาปา คือ Vicarius Filii Dei ซึ่งเป็นภาษาละติน มีความหมายว่า ตัวแทนพระบุตรของพระเจ้า และนี่ก็เป็นชื่ออย่างเป็นทางการของสันตะปาปา
ถ้าเรานค่าำตัวเลขทางตัวหนังสือเหล่านี้มาบวกกันจะได้ 666
"ดังนั้นธาตุแท้ของตัวเลข 666 อยู่ที่หัวของคริสตจักรโรมันคาทอลิก คือ สันตะปาปา" 
                      (สีม่วงหมายถึงพวกรักร่วมเพศรึเปล่า?)

(เหมือนจะเป็นความเชื่อว่าการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองนั้นจะทำให้บริสุทธิ์ มันเป็นความเชื่อของลัทธิหรือองค์กรลับอะไรซักอย่างจำชื่อไม่ได้ ไว้จะหาข้อมูลมาอัพเดทเพิ่ม)

และที่หน้าผากของหญิงนั้นเขียนชื่อที่แฝงความหมายไว้ว่า.."บาบิโลนมหานคร"
(จากที่เราได้ศึกษาเกี่ยวกับลัทธิบูชาซาตานและข้อเท็จจริงเกี่ยวกับวิชาไสยศาสตร์จำได้ว่ามีต้นกำเนิดที่มาจากตะวันออกกลาง ไสยศาสตร์อาหรับ รวมไปถึงแอฟริกาในบรรดากลุ่มคนที่อยู่กันแบบชนเผ่าทุกชนเผ่าจะมีหมอผีของตัวเอง)

ตอนนี้เราพอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมในยุค ค.ศ.2015 นี้เหล่าชาวคริสเตียนทางตะวันตกถึงได้พากันออกจากศาสนาของตัวเอง ที่จริงแล้วพวกเขาไม่ได้หมดศรัทธาในพระเจ้า ลึกๆพวกเขายังเชื่อในพระเจ้าองค์เดียวอยู่ 
โดยเฉพาะนักวิทยาศาสตร์ นักดาราศาสตร์ดังๆของโลกหลายๆคน ต่างก็เป็นผู้ที่เคร่งในศาสนา
 แต่ที่พวกเขาไม่อาจไว้ใจได้อีกต่อไปก็คือ คริสตจักรโรมันคาทอลิก หรือ ศาสนสถาน ของพวกเขานั่นเอง
เพราะฉะนั้น...คนไทย(บางคน) ไม่ต้องเสือกไปเห่ออยากจะเป็นคนไร้ศาสนาตามฝรั่งเขาหรอก 5555+
จะคิดจะพูดจะทำหรือเชื่ออะไร ควรศึกษาหาข้อเท็จจริงให้มากๆก่อน 
เพราะถ้าเราหลงเชื่อหรือคล้อยตามในสิ่งที่เรารู้ไม่จริง มีแต่จะนำความเสียหายมาสู่ชีวิตเราได้ในภายหลัง
แต่ยังไงก็ให้เชื่อไว้อย่างหนึ่งว่า พระเจ้าที่แท้จริงนั้นมีเพียงองค์เดียว 
                 
     ทานตะวันสีชมพู /เขียน 
      (PinkSunflower_writter) 























แผนครองโลก

ความจริงก็คือพวกไซออนิสต์ - อิลลูมินาติ และ ฟรีเมสัน  (ลัทธิบูชาซาตาน) ต้องการจะครองโลก


เอาศาสนามาเป็นเครื่องมือทางการเมือง คนในศาสนาเดียวกันเป็นพี่น้องกันต้องมาฆ่ากัน

ประวัติศาสตร์โลกต้องย้อนศึกษาร่องรอยในอดีตที่ผ่านมา เพราะอิทธิพลของลัทธิไซออนิสต์ ทำให้สื่อที่บอกกล่าวความจริงต่างๆในอดีตถูกลบกลบไปด้วยกระบอกเสียงของพวกมัน เรื่องราวที่สำคัญก็กลับถูกทำให้กลายเป็นสิ่งที่ผู้คนไม่จดจำ พวกมันบอกเล่าความจริงเพียงบางส่วน และความจริงเหล่านั้นก่อความพินาศได้ดีซะยิ่งกว่าการโกหกทั้งหมดเลยเสียอีก พวกมันใช้อำนาจสื่อเพื่อกลืนกินและควบรวมจัดการสถาณการณ์ความเป็นไปต่างๆของโลก และสถานการณ์โลกที่มันใช้โอกาสจากอำนาจของสื่ออยู่เสมอก็คือ สงคราม การพิชิตดินแดนต่างๆ การกำหนดเส้นแบ่งพรมแดนประเทศต่างๆ การสร้างสถานการณ์ความไม่สงบในพรมแดนต่างๆของโลก เพื่อการสร้างบรรยากาศความไม่สงบในสงครามกู้อิสรภาพ และสร้างสันติภาพบนความเดือดร้อนของประชาชน เป็นเงื่อนใขให้ผู้นำประเทศต่างๆปฏิบัติตามคำสั่ง ซึ่งเป้าหมายสูงสุดของพวกมันหลังจากเข้ายึดกุมเหนือสังคมและเศรษฐกิจเรียบร้อยแล้ว คือการทำให้ผู้คนกลายเป็นทาสทางความคิด และเข้าปกครองโดยนำเสนอให้ผู้คนดำรงชีวิตไปตามอารมณ์ และความรุนแรง ตัณหาราคะ ความสนุกสนานไร้สาระต่างๆของโลก สื่อบันเทิงต่างๆของมันจะทำหน้าที่รังสรรค์ขึ้น โดยไม่เปิดโอกาสให้ใครได้ใช้สติปัญญาของตัวเองในการแสวงหาสัจธรรมและความจริงเกี่ยวกับเป้าหมายที่แท้จริงในชีวิตของตน จนในที่สุดผู้คนจะปฏิบัติตาม และดำรงชีวิต ถือค่านิยมตามแบบอย่างที่สื่อต่างๆของพวกมันสร้างขึ้น ในที่สุดก็ชักนำผู้คนสู่อิสระภาพที่ไร้กฏเกณฑ์และการปฏิเสธฝ่าฝืนกฏหมายพระเจ้า และหลงไหลอยู่กับความสุขของโลกดุนยาและปฏิเสธไม่ยอมรับถึงการมีอยู่ของชีวิตหลังความตาย หากใครติดตามและเสพสื่อต่างๆเหล่านี้อยู่ก็ขอให้ระมัดระวังเพระเหล่านี้คือกระบอกเสียงของไซออนิสต์
มีสิ่งต่างๆ ถูกวางอยู่ภายใต้แนวคิด one world  ความเจ็บปวดและความเกลียดชัง พลังอำนาจและเล่ห์เหลี่ยม ความอ่อนแอและความทารุณ  ความหวังและความมุ่งมั่น ความเย่อหยิ่งและการเย้ยหยัน องค์กรที่ดี และการดำรงอยู่อย่างยั่งยืน เราจะรู้จักไซออนิสต์ได้จาก อารมณ์ความรู้สึกที่เป็นคู่ติดตามกันนี้ ในที่นี้จะไม่กล่าวถึงมันเพียงในฐานะที่เป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่เกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 19 เพราะมันเป็นองค์กรเก่าแก่กว่านั้น ตลอดสามพันปีที่ผ่านมา อุดมการณ์นี้ถูกสอนสั่งในกลุ่มชนของพวกเขา
Elemental correspondences: Fire-Water-Air-Earth, North-South-East-West, Spring-Summer-Autumn-Winter
  1. ชาวยิวคือสายเลือดที่พระเจ้าทรงเลือก
  2. บุคคลที่ไม่ใช่ยิวไม่ต่างอะไรกับสัตว์ที่เดินด้วยสองเท้า ที่พวกเขาเรียกว่า กอยส์
  3. ชาวยิวมีสิทธิและข้อผูกพันเหนือกฏหมายที่จะใช้ปกครองโลก
ด้วยลักษณะนิสัยของกลุ่มชนนี้ที่อยู่อย่างไร้ศาสนาและนิยมการใช้เหตุผลที่น้อมตามอารมณ์ไฝ่ต่ำ พระเจ้าในความหมายของพวกเขา คือภูมิปัญญาแห่งจักรวาล ก็คือธรรมชาตินั่นเอง ดังนั้น พวกเขาจึงเป็นกลุ่มชนที่ถูกคัดสรรโดยธรรมชาติ ผนวกกับแนวคิดชาติพันธ์นิยมที่ฝังแน่นอยู่ ทำให้พวกเขาเชื่อมั่นว่า กลุ่มชนที่ชาญฉลาด มีทักษะความเชี่ยวชาญ มีความกล้า คือชนชาติที่ดีที่สุด และจะทำหน้าที่ถือคบเพลิงส่องสว่างให้แก่ชนชาติอื่นๆ สิ่งนี้ถูกปลูกฝังสู่ลูกหลานของพวกเขาตั้งแต่วัยแบเบาะ และก็แปลกที่ชนชาติที่ไม่ใช่ยิวก็กลับเห็นด้วยกับแนวคิดที่ว่ามนุษย์เป็นเพียงสัตว์ชนิดหนึ่งที่เดินด้วยขาสองข้าง เผ่าพันธ์ที่เป็นเลิศที่สุดย่อมอยู่เหนือสุดของห่วงโซ่อุปทาน และมีสิทธิที่จะใช้แรงงานและผลประโยชน์จากเผ่าพันธ์ที่อ่อนด้วยกว่า ด้วยความคิดเช่นนี้ชาวยิวจึงล่อลวงมนุษย์ที่พวกเขามองว่าเป็นสัตว์ให้ก่อสงครามฆ่าฟันกัน และถือโอกาสเข้าปล้นความมั่งคั่งของประชาชาติอื่น ด้วยวิธีการนี้พวกเขาเชื่อว่าพระเจ้าได้มอบความมั่งคั่งให้แก่พวกเขา และในที่สุดอุดมการณ์ชาตินิยมจึงถูกวางไว้บนความหลงไหลในโลกวัตถุ “ปล้นความมั่งคั่งแล้วสร้างกฏกติกา สร้างกฏกติกาแล้วเข้าปล้นความมั่งคั่ง เงินตราและพลังอำนาจ” สูตรสำเร็จทั้งสามถูกใช้เรื่อยมา แก่นของทั้งหมดคือสูตรสำเร็จที่สาม ชาวยิวต้องได้และจะต้องได้รับพลังอำนาจที่ไม่มีใครเทียบเทียมเหนือโลก ด้วยพลังของเงินตราและอำนาจเหนือกฏหมาย
ความเป็นมาของเผ่าพันธ์ยิว
กับบทบาทของชาวยิว ที่ในอดีตพวกเขาเคยอยู่อย่างลับๆแตกกระสายซ่านเซ็นไปทั่วโลกไม่มีดินแดนเป็นของตัวเอง พวกเขาได้รับการลงโทษของอัลลอฮฺที่พวกเขาฝ่าฝืนคำสั่งของพระองค์ และฆ่าบรรดานบีที่พระองค์ส่งลงมาตักเตือนพวกเขาอยู่เสมอ พวกเขาเคยถูกลงโทษด้วยการเป็นทาสถูกใช้งานอย่างทารุณในสมัยปกครองของฟาโรห์แห่งอียิปต์ และได้รับการปลดปล่อยออกมาโดยโมเสส(นบีมูซา) หลังจากพวกเขารุ่งเรืองขึ้นอีกครั้งหนึ่งโดยกษัตริย์ที่ชื่อเดวิด(นบีดาวุด) และโซโลมอน(นบีสุไลมาน) เหนือดินแดนอิสราเอลที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้ หลังจากนั้นพวกเขาก็กลับสู่การแตกแยกและการฝ่าฝืนเช่นเดิม พวกเขาจึงถูกลงโทษอีกครั้ง ด้วยการถูกทำลายล้างและจับไปเป็นทาสโดยเนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลเนีย เมื่อบาบิโลเนียล่มสลายและถูกผนวกเข้ากับอาณาจักรเปอร์เซีย และโรมันตะวันออก นับแต่นั้นเป็นต้นมาพวกเขาก็กระจายไปทั่วดินแดนอื่นๆโดยไม่เคยได้หวนกลับไปอยู่ในดินแดนอิสราเอลดินแดนแห่งคำมั่นสัญญาของพระผู้เป็นเจ้าอีกเลย
จากการทำลายล้างของกษัตริย์เนบูคัดเนซซาร์แห่งบาบิโลเนียนี้เอง ที่ชาวยิวได้รับการลงโทษอย่างอัปยศอย่างที่สุด อาจเรียกเหตุการณ์ในครั้งนี้ว่าเป็นจุดสิ้นสุดของศาสนาของพวกเขาเลยก็ว่าได้ พวกเขาไม่อาจรักษาแม้กระทั่งคัมภีร์ของพวกเขา นั่นคือคัมภีร์อัตเตารอตเอาไว้ได้ บางคนต้องฝังม้วนคัมภีร์ไว้ใต้ผืนดิน หรือไว้ในไหในหีบและเอาไปซ่อนไว้ตามถ้ำ เพื่อว่าหากในอนาคตลูกหลานกลับสู่ดินแดนอิสราเอลนี้ก็จะได้มีคัมภีร์ไว้ศึกษา  แต่ทว่าลูกหลานชาวยิวที่ถูกจับไปเป็นเชลยนั้น กลับรักษาคัมภีร์สุดท้ายและดำรงไว้เป็นหลักยึดถือได้เพียงแค่คัมภีร์ตัลมูด และที่ซ้ำร้ายกว่านั้น คัมภีร์ตัลมูดนี้กลับถูกบิดเบือนโดยนักบวชชาวยิวแห่งบาบิโลเนีย กลุ่มหนึ่งที่ชื่อ ฟาริซีย์  จนคัมภีร์ตัลมูลกลายเป็นคัมภีร์ (ตัลมูดแห่งบาบิโลนที่ชั่วร้ายที่สุดในหน้าประวัติศาสตร์ของมนุษย์เสียแล้ว
ความเป็นมาของเผ่าพันธ์ที่มิใช่ยิว
นักบวชยิวแห่งบาบิโลเนีย(ฟาริซีย์) แทรกซึมเข้าไปในอาณาจักรหนึ่งในยุโรปตะวันออก ที่ชื่อ คาร์ซาเรีย(KHAZARIA) กินพื้นที่ บัลแกเรีย(BULGARS) ฮังการี(HUNGARY) ยูเครน( KIEV) จอร์เจีย (GEORGIA) และส่วนหนึ่งรัสเซียในปัจจุบัน (BURTAS BULGARS GHUZZ) ดินแดนแห่งนี้ยังเป็นยุทธภูมิต่อต้านการเผยแพร่อิสลามของกองทัพที่รุ่งเรืองที่สุดของอาหรับภายใต้การนำทัพของคอลีฟะฮฺแห่งแบกแดด ฮารูน อัรรอชีด โดยทำหน้าที่ปกป้องยุโรปทางฝั่งตะวันออก ในขณะที่กองทัพชาลมานแฟรงค์ทำหน้าที่คอยปกป้องยุโรปฝั่งตะวันตก  ดินแดนแถบนี้มีสภาพทางภุมิศาสตร์คล้ายคลึงกับดินแดนที่ถูกบ่อนทำลายโดยยะยูจและมะยูจ และมีที่ตั้งของกำแพงเหล็กซึ่งเป็นป้อมปราการกั้นขวางไว้ระหว่างทะเลแคสเปียนกับเทือกเขาคอเคซัส
แผนที่แสดงอาณาจักร อัลคาร์ซาร์ KHAZARIAอาณาจักรที่ปกครองด้วยศาสนายิวแห่งสุดท้าย
คอลีฟะอับดุลรอฮฺมานแห่งคอร์โดบานับถือในความสามารถของยิวคนหนึ่งที่ช่วยพัฒนานโยบายเศรษฐกิจและวิทยาการให้แก่อาณาจักรมัวร์ จึงแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีต่างประเทศ การทำหน้าติดต่อกับประเทศต่างๆทำให้เขารับรู้ความเคลื่อนไหวของยิวทั่วยุโรป และได้รับรู้ข่าวการดำรงอยู่ของอาณาจักรหนึ่งที่กษัตริย์รับศาสนายิวและปกครองด้วยศาสนายิวจากพ่อค้าชาวอาหรับเปอร์เซีย เขาจึงส่งสารไปให้กับกษัตริย์แห่งดินแดนยุโรปตะวันออก อัลคาร์ซาร์  กษัตริย์คนนี้เคยเป็นชนชาติที่ไร้อารยธรรมเคารพบูชาธรรมชาติ และภูติผี เมื่อเห็นชาวยิวมีวิทยาการที่สูงส่งกว่าจึงรับศาสนายิวและใช้กฏหมายยิวมาปกครองดินแดนของตน เขาเชื่อมั่นในคำสอนที่ว่าพระเจ้าได้มอบปาเลสไตน์ให้เป็นดินแดนแห่งพันธสัญาแก่ลูกหลานของอิสราเอลและจะมีกษัตริย์(เมสไซอาห์)ผู้หนึ่งซึ่งจะมาในยุคสุดท้ายทำหน้าที่ปกครอง เขาจึงเป็นบุคคลกลุ่มแรกๆที่ริเริ่มอุดมการณ์ โยกย้ายชาวยิวกลับสู่อิสราเอล ในขณะที่เผ่าพันธ์ป่าเถื่อนของเขามิได้สืบเชื้อสายอิสรออีลซึ่งเป็นเชื้อสายเซมิติก ด้วยเหตุนี้จึงถูกเรียกว่ายิวเชื้อสายที่ 13 หรือยิวผิวแดง อันเนื่องจากสีผิวตามเชื้อสายของพวกเขา
พวกเขาปกครองอาณาจักรด้วยกฏหมายของคัมภีร์ตัลมูลแห่งบาบิโลเนีย ซึ่งเต็มไปด้วยพิธีกรรมความเชื่อทางไสยศาสตร์เวทย์มนต์ ซึ่งทำให้ชาวยิวในอาณาจักรนี้กลายเป็นพวกนอกรีตที่ยึดถือซาตานเป็นพระเจ้า และไม่เหลือเค้าแห่งศาสนาดั้งเดิมที่ปฏิบัติตามคำสอนในคัมภีร์เตารอตอีกเลย อันเนื่องมาจากพวกเขาเชื่อว่านักบวชเหล่านี้สามารถบรรลุถึงสถานะของความเป็นพระเจ้าได้ สามารถอ่านจารึกคัมภีร์บางส่วนที่คนทั่วไปไม่อาจมองเห็นได้ อันนำไปสู่การเสกสรรค์คัมภีร์ขึ้นใหม่เพื่อผลประโยชน์ของนักบวชยิวเหล่านั้น นักบวชยิวเหล่านี้ปฏิบัติตามลัทธินอกรีตคาบาล่า(Cabbala) ลัทธินี้เชื่อในไสยศาสตร์ เวทย์มนต์ ซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดทวินิยม (การก่อเกิดของสิ่งต่างๆอันเกิดจากสถานะของคู่ตรงข้างของสองสิ่งซึ่งเป็นผลิตผลจากภูมิปัญญาแห่งจักรวาล Tree of life (คุณลักษณะอันหลากหลายแห่งความเป็นพระเจ้า บนโครงสร้างเสาสามต้น)

ที่มา : http://occult-advances.org/elements.shtml
https://assabikoon.wordpress.com/

การกำเนิดมนุษย์ในตำนานเทพเจ้ากรีก

หลังจากที่ซุส(Zeus-เทพแห่งเทพเจ้าทั้งมวล) ได้ขึ้นครองโอลิมปัสไปได้สักพักแล้ว สวรรค์นั้นก็มีแต่ความสุขสงบมาก จนมากเกินไป จนซุสเองก็เริ่มเบื่อโพรมีทีอุส และ เอพีมีทีอุส สร้างสรรค์โลกขึ้นมา
เขาได้สั่งให้สองพี่น้อง เอพีมีทีอุส (Epimetheus)แปลว่า"ทำก่อนคิด" (afterthought)

และ โพรมีทีอุส (Prometheus)แปลว่า "คิดก่อนทำ" (forethought)
เอพีมีทีอุส นั้นเอาก้อนดินมาสร้างเป็นสรรพสัตว์มากมายและได้ใส่ความสามารถให้สัตว์ด้วย เช่น ให้ปลาว่ายน้ำได้ สร้างสิงโตให้น่าเกรงขามและเป็นเจ้าป่า สร้างนกให้บินได้ แต่เมื่อถึงคราวที่ต้องปั้นสัตว์ที่ชื่อว่า มนุษย์ อพีมีทีอุส เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าใส่ความสามารถให้สัตว์ไปหมดแล้ว ไม่เหลืออะไรไว้ให้มนุษย์เลย ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อ 
โพรมีทีอุส จึงแก้ปัญหาโดยการหยิบดินมาปั้นมนุษย์โดยมีรูปร่างลักษณะเหมือนกับพระเจ้าทุกประการ ซึ่งในตอนแรกปั้นแต่มนุษย์ผู้ชายเท่านั้น(รากฐานดั้งเดิมนมนานอันเป็นที่มาของเพศชายรักชาย)
โพรมีทีอุส ได้มอบสมองและความฉลาดให้กับมนุษย์มากกว่าสัตว์อื่นทุกตัว เพื่อชดเชยสิ่งที่ขาด เนื่องจากโพรมีทีอุสเป็นคนปั้นมนุษย์ขึ้นมา เขาจึงได้รู้สึกรักในมนุษย์ยิ่ง เขายอมเข้าข้างและทำผิดเพื่อมนุษย์ (ถ้าใครเคยศึกษาเกี่ยวกับเรื่องราวเทพปกรณัมกรีก ก็จะเคยรู้ว่าโพรมีทีอุสนั้นได้ขโมยไฟจากสวรรค์มามอบให้แก่มนุษย์บนโลก เมื่อมีำไฟชีวิตมนุษย์ก็ดีขึ้นมาก เพราะมันช่วยในการประกอบอาหาร ให้ความอบอุ่น ป้องกันสัตว์ร้าย ซึ่งครั้งแรกนำมาจากเทพแห่งดวงอาทิตย์ แต่พอซุสรู้ก็ได้ลงมาดับไฟนั้นจนหมดสิ้น)
โพรมีทีอุส จึงได้ลอบเข้าไปขโมยไฟที่ไม่มีใครดับได้จากโอลิมปัสมามอบให้แก่มนุษย์อีก ซึ่งครั้งนี้ทำให้ซุสโกรธ 
ยุคแรกของการสร้างมนุษย์ ทุกคนอยู่อย่างมีความสุขและสงบไม่ต้องแย่งชิง บนโลกมีแต่ฤดูใบไม้ผลิ ผู้คนมีศีลธรรม แต่เนื่องจากความสบายจนเกินไป จึงทำให้มนุษย์เริ่มหยิ่งผยอง และไม่เชื่อฟังเทพเจ้า มันทำให้เทพเจ้าโกรธ ซุสต้องการสั่งสอนมนุษย์จึงได้สร้างฤดูกาลขึ้นมา ซึ่งทำให้โลกนั้นเกิดภัยพิบัติ มีหน้าฝน หน้าหนาว ทำให้มนุษย์ต้องดิ้นรน สร้างที่หลบแดดหลบฝนและต้องเริ่มทำงานเพาะปลูกไว้กินเมื่อถึงฤดูที่ไม่มีอะไรให้กิน 
โพรมีทีอุสนั้นได้สอนให้มีการบูชาเทพเจ้า (ที่มาของการมีศาสนาในโลก) บูชาด้วยเนื้อสัตว์ที่ล่าหามาได้เพื่อให้เทพเจ้านั้นพอใจ แต่เขาก็คิดว่ามนุษย์เองก็ต้องการอาหาร หากเอาแต่แบ่งเนื้อส่วนที่ดีๆให้เทพไปแล้วมนุษย์จะกินอะไร เขาก็เลยคิดอุบายช่วยเหลือมนุษย์ โดยการบอกว่าเมื่อแล่เนื้อสัตว์แล้วให้แบ่งออกเป็นสองกอง กองแรกให้แยกเนื้อและเอาเครื่องในมาปกคลุมไว้ อีกกองเป็นกระดูกแล้วให้นำเอาไขมันมาปกคลุมไว้ให้สวยงาม (ที่มาของคำว่าข้างนอกสดใสข้างในตะติ๊งโหน่ง55) แล้วนำทั้งสองกองนั้นไปให้ซุสเลือกว่าต้องการเครื่องสักการะกองไหน 
ซุสเห็นก็แน่นอนว่าต้องเลือกเอากองที่มีไขมันเพราะคิดว่าต้องมีเนื้ออยู่ด้านใน แต่พอรู้ว่ามันมีแต่กระดูกอยู่ข้างในมันจึงทำให้ซุสโกรธเป็นที่สุด จากนั้นเป็นต้นมาชาวกรีกโบราณ (ชาวยุโรปปัจจุบันและคิดว่าน่าจะเป็นบรรพบุรุษของกลุ่มคนชนชาติยิวหรือฮิบรูให้อดีต) จึงได้เก็บเนื้อไว้กินเองแล้วเผากระดูกกับไขมันบูชาต่อเทพเจ้า
สิ่งที่โพรมีทีอุสทำนั้นเป็นผลดีต่อมนุษย์ แต่มันนำความโกรธมาสู่ซุส ซุสจึงลงโทษให้จับโพรมีทีอุสตึงไว้กับ เขาคอเคซัส แล้วปล่อยให้เหยี่ยวบินมาแทะกินตับของโพรมีทีอุสทุกวัน ตับนี้จะงอกขึ้นใหม่ในตอนกลางคืน แล้วพอเช้าวันใหม่เหยี่ยวก็มาจิกกินตับอย่างนี้เรื่อยๆ เขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างนี้เป็นเวลายาวนานถึงสามหมื่นปี ภายหลังจึงได้รับความช่วยเหลือจาก เฮอร์คิวลิส(hercules) 
(คิดว่าคนไทยส่วนมากน่าจะพอได้รู้จักกับตำนานชื่อนัี้นะ) 
ซึ่งนั่นมันก็ยังไม่ทำให้ซุสสาแก่ใจ ซุสจึงได้สีั่งให้เหล่าเทพช่วยกันสร้างมนุษย์เพศหญิงขึ้นมา 
เทพฮีพีสทัส(Hephaestus) หรือ วัลแคน(Vulcan) เป็นผู้ปั้น โดยปั้นให้เหมือนกับเทพผู้หญิง
เทพีอโฟรไดท์(Aphrodite)หรือวีนัส(Venus)เป็นตัวแทนของความงามและสเน่ห์
เอเธนน่า(Athena)เป็นตัวแทนของความเฉลียวฉลาด
เฮอร์เมส(Hermes)เป็นตัวแทนของความมีชีวิตชีวา
และซุสก็ได้สร้าง แพนดอร่า(Pandora)และได้ใส่เอาความอยากรู้อยากเห็นเข้าไปในตัวของผู้หญิงทุกคนนั่นเอง
ซุสได้มอบกล่องใบหนึ่งให้แก่ แพนดอร่า และกำชับไว้ว่าห้ามเปิดมันเด็ดขาด  จากนั้นก็ให้เทพ เฮอเมส นำหญิงงามคนนี้ไปให้เป็นภรรยาของ เอพีมีทีอุส ซึ่ง โพรมีทีอุส เคยเตือนไว้แล้วว่าถ้าซุสให้ของอะไรมาห้ามรับ แต่ด้วยความงามของแพนดอร่าทำให้ เอพีมีทีอุส หลงลืมคำเตือนนั้นไปโดยสิ้นเชิง  เอพีมีทีอุส นั้นได้ครองคู่กับ แพนดอร่า และก็ให้กำเนิดมนุษย์หญิงชายมากมาย เป็นการสืบเผ่าพันธุ์ของมนุษย์มาเรื่อยๆ ทุกอย่างกำลังดำเนินไปด้วยดี จนกระทั่งวันหนึ่ง แพนดอร่า เกิดสงสัยว่าสิ่งใดกันที่เทพมอบให้อยู่ในกล่องนั้น แต่ยิ่งว่าก็เหมือนยิ่งยุ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น และมันก็เป็นแผนการของซุสที่วางเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว และแล้วเธอก็ได้เปิดกล่องนั้นออก ในที่สุดสิ่งที่ซ่อนไว้อยู่ข้างในก็ปรากฎขึ้น นั่นก็คือความชั่วร้ายทั้งปวง ที่โพยพุ่งออกมาสู่โลกมนุษย์ ทั้งโรคภัยไข้เจ็บ ความโลภโกรธหลง ความเครียดแค่้นพยาบาท และความตาย แพนดอร่าตกใจมากเธอจึงรีบปิดกล่องนั้นเสีย จึงทำให้ความชั่วร้ายสุดท้ายยังไม่ได้ออกมานั่นก็คือ ความสิ้นหวัง ดังนั้นทุกชีวิตบนโลกนี้ แม้ว่าจะต้องเจอกับปัญหาหรือสิ่งที่เลวร้ายมากแค่ไหน มนุษย์ก็จะยังมีความหวังอยู่ เพราะมันยังไม่ได้หลุดออกมาจากกล่องนั่นเอง
ซึ่งหลังจากนั้นความชั่วร้ายก็ได้เข้าครอบงำจิตใจมนุษย์มากยิ่งขึ้น(ที่มาของเรือโนอาร์) แผ่นดินต่างก็จมลงใต้น้ำคงเหลือแต่ที่เขาพันนาซัสซึ่งเป็นเขาที่สูงที่สุดในกรีซที่เดียวที่รอดจากการจมน้ำ
จนกระทั่งร้อนถึงเทพต้องมาประชุมกันเพื่อหาทางออก ที่จริงมันก็เป็นผลการกระทำของเหล่าพวกเทพเองที่ย้อนกลับมาหาพวกเขา พวกเขาลงความเห็นว่าถึงคราวที่จะต้องล้างโลกใบนี้ซะที ปัดกวาดให้สะอาดด้วยการทำลายเหล่ามนุษย์ให้หมดไป จึงได้สั่งให้น้ำท่วมโลก
ซึ่งมีมนุษย์เพียงสองคนเท่านั้นที่หนีขึ้นไปอยู่บนยอดเขาแห่งนี้ เป็นสองสามีภรรยาที่ชื่อ แคเรี่ยน และ ไพร่า ซึ่งสามีนั้นเป็นลูกของ โพรมีทีอุส ส่วนภรรยานั้นเป็นลูกของ เอพีมีทีอุส กับ แพนดอร่า ซุสได้แลเห็นว่ามนุษย์ได้ตายไปจนหมดแล้วเหลือเพียงสามีภรรยาคู่นี้ที่เป็นคนดีมีศีลธรรมซุสจึงได้ทำให้น้ำเลิกท่วมโลก สองสามีภรรยาจึงรอดชีวิตมาได้ สองสามีภรรยาจึงคิดว่า ช่างน่าเศร้าเหลือเกินที่โลกกว้างใหญ่ แต่กลับมาเราแค่เพียงสองคน จึงได้ขึ้นไปสักการะที่วิหารเดลฟี่ เทพจึงให้ความช่วยเหลือโดยบอกให้พวกเขาเอาหินโยนไปข้างหลัง ซึ่งเมื่อทำแล้วก้อนหินจึงแตกกระจายออกมากลายเป็นเด็กมนุษย์ชายหญิงและหลังจากนั้น มนุษย์ก็ออกลูกออกหลานสืบเนื่องมาจนถึงทุกวันนี้....


(ขอบคุณที่มา>> http://www.tumnandd.com/category/ youtube)

อลิซาเบธ บาโธรี ตำนานเรื่องจริงเกี่ยวกับสตรีที่โหดร้ายที่สุดในโลก


เคาท์เตส อลิซาเบธ บาโธรี่ เป็นหญิงสาวที่มีความเชื่อในเรื่องชีวิตที่เป็นอมตะ และต้องการคงร่างของตนเองให้คงดูอ่อนเยาว์อยู่เสมอ จึงมีความคิดที่ว่าหากได้อาบเลือดของหญิงสาวบริสุทธิ์แล้ว จะทำให้ตนเองดูอ่อนเยาว์ได้ตลอดไป เธอจึงสั่งให้คนรับใช้ไปเอาร่างของหญิงสาวบริสุทธิ์ มากรีดเอาเลือดใส่อ่างด้วยเครื่อง ไอรอน เมเดน (Iron maiden) แล้วอาบต่างน้ำ โดยมีเหยื่อที่ต้องสังเวยชีวิตให้กับเธอไปไม่น้อยกว่า 600 คน กว่าที่เธอจะถูกคนจับไปขังในคุกมืดจนตาย เธอได้รับสมญานามว่า 
The Blood Countess และ Countess Dracula
เอลิซาเบธ เกิดในปราสาทเชิงเขาคาร์เทียนใกล้ๆ กับแคว้นทรานซิลวาเนีย ซึ่งเป็นของตระกูลบาโธรี่อันเป็นตระกูลขุนนางชั้นสูงของฮังการี่และสืบสายมา จากตระกูลแฮบสเบิร์กอันเก่าแก่ของยุโรป ตระกูลบาโธรี่จึงเป็นตระกูลที่เก่าแก่ร่ำรวย มีอำนาจล้นหลาม เป็นที่น่ายำเกรงของประชาชนทั่วไป และปกครองแคว้นทรานซิลวาเนียมาหลายต่อหลายยุคสมัย ความจริงแล้ว เอลิซาเบธไม่ใช่เด็กหญิงที่สวยงาม เธอออกจะขี้เหร่ด้วยซ้ำแต่ด้วยความที่เป็นลูกผู้ดีมีตระกูล จนจักรพรรดิมาร์คมิชิเลียนที่ 2 เคยมาขอดูตัวด้วยซ้ำ เอลิซาเบธจึงมีทั้งความสวยทั้งหน้าตา รูปร่าง และชาติตระกูลสูงส่ง เพราะเธอกลับมีอาการบกพร่องทางจิตอย่างรุนแรง
เป็นเรื่องธรรมดาของตระกูลเก่าแก่ที่มีการแต่งงานกันเองในหมู่ญาติเพื่อ รักษาทรัพย์สมบัติและอำนาจเอาไว้ ทำให้ผู้สืบสายเลือดตระกูลนี้จำนวนมากมีอาการบกพร่องทางจิตอันเนื่องมาจาก ลักษณะทางพันธุกรรม เป็นต้นว่าโรคฮิสทีเรีย หรือแม้แต่การสืบทอดของสาวกลัทธิบูชาปีศาจ ผู้มักมากในกาม ฯลฯ เอลิซาเบธ ก็เช่นเดียวกัน นิสัยเพี้ยนของเอลิซาเบธ ปรากฏตั้งยังเล็กๆ เอลิซาเบธนั้นแทนที่จะพอใจกับเกียรติยศที่ผู้คนเตรียมใส่พานทองมาประเคนให้ แต่เธอกลับทำท่าเบื่อหน่ายพวกพี่เลี้ยง ครูอาจารย์ที่มาอบรมสั่งสอน เธอกลับเกเรหนีเรียน แอบไปเที่ยวเล่นกับลูกชาวนา ชาวไร่ที่เป็นทาส เธอชอบเล่นสัปดนเสียจนท้องเมื่ออายุเพียง 13
ข่าวที่น่าอับอายถูกส่งไปบอกผู้เป็นมารดาอย่างเร่งด่วน และก่อนที่จะมีผู้ใดระแคะระคาย เธอก็ถูกส่งตัวไปไว้ในปราสาทแห่งหนึ่งของตระกลูบาโธรี่ที่ห่างไกลสายตาผู้คน ท่านแม่ของเธออ้างว่าลูกสาวไม่สบายต้องการอยู่ในที่สงบเพื่อรักษาตัว และเมื่อทารกเกิดมาก็อาจถูกฆ่าทิ้งหรือไม่ก็ถูกส่งไปที่ลับหูลับไม่ให้มีใครเห็น ไม่มีใครรู้ว่าทารกลูกคนแรกของเอลิซาเบธหลังจากลืมตามายังโลก สุดท้ายแล้วซะตากรรมเป็นเช่นใด
เมื่อเธอโตขึ้น เอลิซาเบธ เริ่มมีอาการป่วยเป็นโรคปวดหัวเรื้อรังจนตลอดชีวิตของเธอ มีหมอหลายคนทำการรักษาแต่ก็ไม่หายจนกระทั่ง มีเรื่องเล่ากันว่าในสมัยเด็กที่เธอเกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรง จนกัดเนื้อไหล่ของสาวใช้ที่เข้ามาพยาบาล หลุดออกมา เอลิซาเบธได้ยินเสียงกรีดร้องของสาวใช้นั่นเอง อาการปวดหัวของเธอกลับหายเป็นปลิดทิ้ง นับแต่นั้นมา เกิดอาการปวดหัว เธอก็จะทรมานสาวใช้เพื่อให้เสียงร้องเหล่านั้นเป็นยาระงับอาการของเธอ
ปี 1575 เมื่อเอลิซาเบธ อายุ 15 ปี เธอก็แต่งงานกับท่านเคานท์ฟีเรนซ์ นาดาสดี้ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องที่อายุมากกว่า 11 ปี (หลังจากแต่งงานแล้ว เอลิซาเบธ ก็ยังคงใช้ชื่อตระกูลเดิม) ทั้งสองย้ายที่อยู่ไปยังปราสาทเซติซ ปราสาทกว้างใหญ่กลางป่าลึกบนภูเขาคาร์ลปาเชีย ในสโลวาเกีย เพื่อจะอบรมเตรียมรับตำแหน่งเคาน์เตส ท่านเคานท์ฟีเรนซ์ นาดาสดี้ ไม่ใช่คนดีมากนัก สองสามีภรรยามักสนุกตื่นเต้น สนุกสนาน อยู่ด้วยกันเสมอกับการได้ทรมานบ่าวไพร่ ซึ่งเคาน์ฟีเรนซ์ มักจะเล่าให้อลิซาเบธฟังถึงการที่เขาเคยทรมานเชลยชาวเติร์กอย่างโหด เหี้ยม และอลิซาเบธเองก็สนองคิดค้นหาวิธีสยดสยองต่างๆนาๆมาทดลองใช้กับคนของตัวบ้าง
ทั้งสองมีความสุขกับรสนิยมที่ต้องกันอย่างนี้มากล้นจนมีบุตรธิดาด้วยกันถึง 4 คน แต่ฟีเรนซ์มักจะไปออกรบตามที่ต่างๆจนไม่ค่อยอยู่ติดปราสาท ชีวิตสมรสของเอลิซาเบธ จึงไม่หวานชื่นเท่าใดนัก อาการปวดหัวของเธอกำเริบถี่ขึ้นและการทรมานสาวใช้ก็ค่อยๆหนักข้อขึ้นทุกที เป็นต้นว่า การแทงเข็มเข้าที่ปลายนิ้วของสาวใช้ หรือจับสาวใช้มาทาน้ำผึ้งทั่วตัวแล้วโยนลงไปในห้องใต้ดินที่เต็มไปด้วยมด
แต่นี่ก็ยังไม่นับเป็นการเปิดฉากตำนานเลือดของเธอ เอลิซาเบธ เริ่มหางานอดิเรกใหม่มาทดแทนชีวิตอันน่าเบื่อ ซึ่งก็คือมนต์ดำที่คนรับใช้เป็นผู้แนะนำนั่นเอง เธอมักจะลงไปหมกตัวอยู่ในห้องใต้ดินและประกอบพิธีกรรมประหลาดกับคนรับใช้ บ่อยครั้ง และในไม่ช้าเอลิซาเบธ ก็เริ่มมีชู้ ฟีเรนซ์รับรู้เรื่องนี้แต่ใจกว้างพอที่จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น หากไม่นานนักแม่ของฟีเรนซ์ก็ย้ายมาอยู่ด้วย จึงเป็นการเปิดสงครามเย็นระหว่างแม่สามีลูกสะใภ้ในที่สุด
เอลิซาเบธมักประพฤติตัวเป็นภรรยาผู้เรียบร้อยต่อหน้าสามี แต่พอลับหลัง เธอก็ทำกระทั่งการจับสาวใช้ของแม่สามีมาทรมานจนตาย จะอย่างไรก็ตาม เอลิซาเบธมีลูก 4 คน จึงทำให้สภาพครอบครัวยังไม่ถึงกับพังทลายลงในทีเดียว ชีวิตฆาตกรของเธอเริ่มต้นขึ้นหลังจากการตายของสามีเสียมากกว่า ปี 1600 ในฤดูหนาว เอลิซาเบธอายุได้ 40 ปี ฟีเรนซ์สามีคู่ชีวิตซาดิสต์ได้เสียชีวิตลงในขณะอายุ เพียง 51 ปี ทิ้งสมบัติและอำนาจทุกอย่างไว้ในมือของภรรยา และแทบจะในวันเดียวกันนั้นเอง แม่ก็จากโลกนี้ตามลูกชายไปอีกคน มีข่าวลือภายหลังว่าเป็นการวางยาพิษ
เธอกลายเป็นราชินีในอาณาจักรของเธอ มีอย่างหนึ่งที่ไม่เป็นไปดังใจคิด เอลิซาเบธมีความภูมิใจในรูปโฉมของตัวเองมาก แต่ตัวเธอก็ไม่สามารถเอาชนะกาลเวลาได้ นับวันร่างกายเหี่ยวยานตามกาลเวลา เธอต้องการความสวยที่เป็นอมตะตลอดกาล
มีการสั่งให้แม่มดหมอผีที่คุ้นเคยทำยาคืนความสาวมาใช้หลายขนาน แต่ไม่ว่าอันไหนก็ไม่ค่อยเห็นผลเท่าใดนัก จนกระทั่งเช้าวันหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาล้างหน้าล้างตาแต่งองค์ทรงเครื่อง ทันใดนั้นขณะที่เธอส่องดูเงาตัวเองในกระจกเธอนึกได้ว่า อายุเธอปาเข้าไปตั้ง 45 แล้วนี่นา เอลิซาเบธจะไม่สวยแต่เธอก็ไม่อยากแก่และกลัวอย่างที่สุด เธอรู้สึกเหมือนความแก่เฒ่านั้นมันมีตัวตน
ขณะที่สาวใช้กำลังสางผมให้กับเอลิซาเบธ ดึงผมหลุดติดหวีมาหลายเส้น เอลิซาเบธระเบิดอารมณ์ทันที เธอใช้เชิงเทียนที่อยู่ใกล้มือทุบเด็กสาวอย่างไม่ยั้งมือ หยาดเลือดสาดกระเซ็นเป็นฝอยมาติดตามตัวของเธอ เธอนั่งลงเห็นหยาดเลือดทาสที่กระเด็นมา จึงให้สาวใช้ต้นห้องเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้า เมื่อเคาน์เตสพบว่าใต้รอยเลือดนั้นผิวของเธอกลับนุ่มนวลผุดผ่องเป็นยองใยราวสาวแรกรุ่นอ่อนนุ่ม ผิดกับผิวเนื้อตรงอื่นอย่างเหลือเชื่อ เธอคิดได้ว่าเลือดสด ๆ มีคุณสมบัติพิเศษที่จะบันดาลให้เธอเป็นสาวอมตะได้ตลอดกาล เลือดนั้นจะต้องเป็นของสาวแรกรุ่นซินะ มันถึงจะได้ฤทธิ์ของน้ำแห้งชีวิตอย่างเต็มที่
และด้วยเหตุนี้เองโศกนาฏกรรมการฆ่าสังหารเด็กสาวกว่า 600 คนเพื่อประทังความงามของเอลิซาเบธ บาโธรี่จึงเริ่มต้นขึ้น เหยื่อของเอริซาเบทส่วนใหญ่จะเป็นคนเลือกเหยื่อด้วยตนเอง เธอต้องการเลือดของเด็กสาวบริสุทธิ์ โดยเฉพาะสาวแรกรุ่นเธอสั่งให้เชือดและชำแหละเพื่อรีดเลือดทุกหยดออกมาให้ได้มากที่สุด เด็กหญิงคนแล้วคนเล่าต้องตายอย่างทุกทรมาน บางคนถูกกรีดร่างจนเป็นริ้วลึกถึงกระดูก ตัดเส้นเลือดทุกเส้นในร่างกายหลายคนถูกแหวะอก ผ่าท้องกรีดหัวใจเลือดพุ่งไหลเป็นสายน้ำ แล้วให้เธออาบร่างนั้นอย่างมีความสุข
เมื่อลูกทาสของคนรับใช้และทาสในที่ดินตายหมดแล้ว เอริซาเบทก็ให้ลูกน้องบริวารไปล่อลวงหลอกเอาสาวชาวบ้านตามชนบทเข้ามา เอลิซาเบทเริ่มทำการรวบรวมเด็กสาวจากที่ต่างๆในดินแดนของตน ชาวบ้านที่ยากจนต่างก็ยินดีที่จะส่งลูกสาวออกมาทำงานในปราสาทเพียงเพื่อแลก กับเสื้อผ้าไม่กี่ชุด เหล่าเด็กสาวพากันลอดประตูปราสาทเข้ามาด้วยใบหน้าร่าเริงราวแต่ไม่มีใครที่รอดกลับมาได้ พวกเธอถูกคั้นเลือดออกมาจนหยดสุดท้ายแล้วถูกฝังไว้ในสวนหลังปราสาทโดยที่พ่อ แม่พี่น้องก็ไม่มีโอกาสจะทราบข่าวถึง
วิธีการทรมานของเอลิซาเบธ ยิ่งยกระดับเสียยิ่งกว่าเก่า มีทั้งการใช้เหล็กร้อนเผาลำคอ ใช้เครื่องทรมานบีบหน้าอก บางครั้งเธอก็ใช้มือทั้งสองของตัวเองล้วงเข้าไปในปากและฉีกร่างของเหยื่อออก เป็นสองซีก เด็กสาวบางคนที่พยายามจะหนีก็ถูกตัดเท้าทิ้ง
มีบันทึกกล่าวถึงงานฉลองที่เอลิซาเบธ จัดขึ้น เธอได้รวบรวมเด็กสาวหน้าตาดีจำนวน 60 คนมาจัดงานเลี้ยง คนแคระพากันเต้นรำ แม่มดก็พ่นไฟ เมื่องานเลี้ยงดำเนินมาถึงจุดสูงสุดนั่นเอง ประตูถูกปิดตาย และทหารก็กรูกันเข้ามา เด็กสาวที่พากันหนีลนลานบ้างก็ถูกข่มขืนแล้วแทงด้วยมีดที่กลางอก บ้างก็ถูกตัดหัว บ้างก็ถูกตัดแขนตัดขาและเสียเลือดมากจนสิ้นลม ศพและชิ้นส่วนต่างๆถูกรวบรวมมากรองเลือดใส่อ่าง และเอลิซาเบธก็เปลื้องผ้าลงแช่ในอ่างเลือด แต่การรอให้เลือดเต็มอ่างก็ยังไม่ทันใจเธอ เอลิซาเบธจึงทดลองวิธีที่เร็วกว่าด้วยการปาดคอเด็กสาวให้เลือดกระฉูดออกมาใส่ตนเองเหมือนฝักบัวเลือด แต่เนื่องจากเหยื่อกรีดร้องน่ารำคาญ เด็กสาวคนที่สองจึงถูกเย็บปากเพื่อรักษาสุขภาพหูของเอลิซาเบธ
อีกสิ่งหนึ่งที่เอลิซาเบธทิ้งไว้ในประวัติศาสตร์โลกก็คือ เครื่องมือทรมานที่มีชื่อเสียงที่สุดชิ้นหนึ่ง Iron Maiden นั่นเอง ช่างทำนาฬิกาถูกเรียกตัวมาจากเยอรมันเพื่อการนี้โดยเฉพาะ มีการบรรยายเกี่ยวกับสุภาพสตรีเหล็กตัวแรกสุดไว้ดังนี้ "ตุ๊กตาเหล็กนี้มีรูปร่างเป็นร่างเปลือยทาสีเนื้อ ส่วนใบหน้ามีการแต้มเครื่องสำอาง เมื่อกลไกขยับปาก ก็จะปรากฏรอยยิ้มอันเลื่อนลอยและเหี้ยมโหดขึ้นบนใบหน้า ที่อกมีพลอยประดับอยู่เป็นปุ่ม เมื่อกดปุ่ม ตุ๊กตาก็จะค่อยๆยกแขนขึ้น จากนั้นแขนก็จะเคลื่อนมาเป็นกอดอกซึ่งคนที่อยู่ในระยะรัศมีก็จะถูกแขนของ ตุ๊กตากอดไว้ พร้อมกันนั้น ส่วนตัวด้านหน้าก็จะเปิดออกเป็นบานประตู ภายในเป็นช่องกลวงและด้านหลังบานประตูมีเข็มแหลมยาวงอกอยู่ 5 เล่ม ผู้ที่ถูกตุ๊กตากอดไว้จะถูกขังอยู่ภายในตัวตุ๊กตาและถูกเข็มเหล่านี้แทง คั้นเลือดออกมาจนเสียชีวิต"
อย่างไรก็ตาม เครื่องทรมานดังกล่าวนี้ไม่ได้ถูกใช้งานจริงมากเท่าที่เข้าใจกัน เนื่องจากเข็มพากันทื่อเสียหมดเพราะเป็นสนิมจากเลือด เอลิซาเบธ จึงออกคำสั่งใหม่ให้สร้างกรงเหล็กขนาดใหญ่ซึ่งมีเข็มแหลมอยู่ภายใน กรงดังกล่าวจะถูกเฟืองโซ่ยกขึ้นสูงจากพื้นโดยมีเด็กสาวอยู่ข้างใน และเมื่อเขย่ากรง เลือดก็จะกระจายลงมาสู่เอลิซาเบธ ที่อยู่เบื้องล่างราวกับเป็นฝนเลือด
จนเวลาผ่านไปเกือบห้าปี ลูกสาวชาวไร่ชาวนาหายสาบสูญไปจนหมดสิ้น ความผิดพลาดเอลิซาเบธเกิดขึ้นเมื่อเธอไปเที่ยวที่เมืองวีน เหตุการณ์สยองจึงเริ่มเกิดต่อสาธารณชนรับรู้ครั้งแรก เมื่อมีผู้ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องดังออกจากห้องพักของเอลิซาเบธ เอลิซาเบทหันไปหาพวกธิดาของพวกผู้ดีมีตระกูล บางรายเป็นลูกของเพื่อนๆผู้สูงศักดิ์ของเธอด้วยซ้ำ ถึงตอนนี้บ่าวไพร่หมดปัญญาจะเอาศพไปทิ้งไม่ให้ใครเห็นเพราะมีเหยื่อมากมาย ก่ายกองจนต้องโยนออกมาในตอนกลางคืนเพื่อให้ฝูงหมาป่ารุมกิน ตอนแรกมีชาวบ้านมาพบกองซากศพที่ซีดเผือกไม่มีเลือดอยู่เหลือเลยแม้แต่หยดเดียว เลยเกิดล่ำลือไปว่าในป่านี้มีผีดิบดูดเลือดอยู่
คนเลี้ยงสัตว์ของเอลิซาเบธจึงรีบไปตรวจดูและพบว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของนัก ร้องสาวของสมาคมแห่งหนึ่งในเมืองนั้น ภาพที่เห็น หญิงสาวถูกตัดมือ ตัดเท้า และเสียชีวิต ตายตรงหน้าเอลิซาเบธ เธอบอกกับคนเลี้ยงสัตว์ของเธอว่า นักร้องผู้นี้ทำความผิด จึงมีโทษต้องตาย ว่าแล้วกิตติศัพท์นี้ย่อมต้องกลายเป็นที่เลื่องลือในไม่ช้า ประชาชนก็เริ่มร้องเรียนเรื่องไปยังราชสำนักถึงเรื่องคนหาย และมีญาติของเด็กหลายรายยืนยันว่าเด็กสาวที่ตายกันเป็นกองๆใกล้ปราสาทของเอ ลิซาเบธ อยู่นั้นล้วนแล้วแต่ถูกล่อลวงให้มาที่ปราสาทเธอ
และแล้วพระเจ้าแมทเทียสที่ 2 ก็ทรงเข้ามาจัดการกับคดีนี้ด้วยพระองค์เอง เดือนธันวาคมปี 1610 เมื่อมาร์ควิสเธอร์โซซึ่งเป็นญาติของเอลิซาเบธ ไปยังห้องใต้ดินของปราสาทเซติช เขาก็ต้องผงะกับสิ่งที่ตัวเองพบ เครื่องทรมานจำนวนนับไม่ถ้วน รอยเลือดที่ชโลมอยู่แทบทุกที่และศพที่กองเป็นภูเขา บางศพถูกตัดทรวงอก บางศพถูกเฉือนเนื้อ บางศพก็ศีรษะถูกทุบจนแหลก และบางศพก็เต็มไปรู กลิ่นเลือดตลบอบอวลไปทั่วทั้งห้อง มีเด็กสาวบางคนถูกช่วยออกมาได้ แต่ก็เกือบไม่รอดเหมือนกันเพราะพวกเขาพบเธอในขณะที่นอนหายใจรวยรินยังไม่เสียชีวิต เธอเล่าว่าเธอถูกจับมาพร้อมเพื่อนสาวอีกเป็นจำนวนมากโดยมีสาวใช้สองคนของเอลิซาเบธคือ นางดอลค์และนางรีโอน่า เป็นคนสังหารนำเลือดมาให้ผู้เป็นนายชโลมผิว เพราะเชื่อว่าเลือดคือยาอายุวัฒนะ แต่ก็ยากที่บอกว่าพวกเธอปลอดภัยดี เพราะหลายคนถูกบังคับให้กินเนื้อจากศพของเด็กสาวคนอื่น จนบางคนกลายเป็นคนวิกลจริตด้วยซ้ำ
เอลิซาเบธ บาโธรี่ ถูกสอบสวนในปี ค.ศ. 1610 พวกชาวไร่ชาวนาบรรดาผู้ดีมีตระกูลทั้งหลายต่างอาฆาตแค้น และญาติสนิทของเธอเองก็โกรธเคืองอย่างหนักว่าเธอซาดิสต์ขนาดนี้ วงส์ตระกลูบาโธรี่เสื่อมเสียกันหมด ไม่มีอำนาจใดๆที่จะช่วยให้เธอพ้นผิดไปได้แล้ว ลูกมือของเคาน์เตสเปิดปากสารภาพเล่าวิธีการ และบอกถึงรายนามเหยื่อเท่าที่พวกเขาจำได้เฉพาะที่จำได้คือ 160 ศพ เดือนมกราคมปี 1611 การตัดสินคดีของเอลิซาเบธถูกจัดขึ้นที่พิซเซ่ เอลิซาเบธได้รับอนุญาตให้ไม่ต้องมาขึ้นศาลด้วยตัวเอง และเนื่องจากฎีกาของตระกูลบาโธรี่ เธอก็รอดพ้นจากโทษประหารในขณะที่ผู้มีส่วนร่วมในการสังหารทุกคนต่างก็ถูกตัดสินโทษเผาทั้งเป็น โดยผู้มีส่วนร่วมเป็นสาวใช้สองคนที่ทำหน้าที่ค้นหาและจับผู้หญิงสาวเคราะห์ร้ายมาสังเวยแก่เธอถึง 605 คน
หลังการไต่สวนสมุนเอกของเคาน์เตสถูกลงโทษโดยการเผาทั้งเป็นในที่สาธารณะ เธอ ถกลากกลับไปที่ปราสาทเซติซ ของเธอเอง ที่นั้นเธอถูกให้เข้าไปอยู่ในห้องเล็กๆ ห้องหนึ่งแล้ว เจ้าหน้าที่ของบ้านเมืองก็ก่ออิฐปิดหน้าต่างและประตูทั้งหมด เหลือไว้เพียงช่องเล็กๆพอที่จะสอดอาหารและน้ำ
การตัดสินโทษของเอลิซาเบธ ถูกโอนให้เป็นอำนาจของตระกูลบาโธรี่ และโดยผลการประชุมของตระกูล เอลิซาเบธ ก็ถูกตัดสินให้ถูกจองจำอยู่ในปราสาทเซติชไปจนตลอดชีวิตในห้องขังอันมืดมิด ซึ่งประตูถูกโบกปูนปิดตายตลอดชีวิต ไม่ให้หลุดมาทำอันตรายใครได้อีก
21 สิงหาคม 1614 ก็เป็นวันที่ปราศจากสัญญาณชีวิตจาก เอลิซาเบธ บาโธรี่ ช่องเล็กๆ เพียงช่องเดียวก็ได้ถูกอิฐก่อปิดสนิทลง แต่มีบางตำนานกล่าวว่าเธอหนีออกไปได้และกลายเป็นผีร้ายอยู่ในป่าของฮังการี่ ทุกวันนี้ ปราสาทเซติซ บนภูเขาคาร์ลปาเชีย ในสโลวาเกีย ที่ซึ่งในอดีตเป็นสถานที่สังหารเหยื่อของเอลิซาเบธ ยังคงตั้งตระหง่านอยู่ที่นั่น แม้จะเหลือแต่ซากปรักหักพังแล้ว แต่มันก็ยังน่าสะพรึงกลัวอยู่เช่นเดิม
(ขอบคุณที่มา :  Thank you > https://th.wikipedia.org/wiki/
 // http://pantip.com/topic/32689018 / and Google)